گــاهی کار آدُما از غّـــصـــه وُ نـــاراحُتـــی میگذُره ...

َغـِـــم هاشون تَبدیل بِه دَرد میشه...

یِه دَرد بی دَرمـــون ...

آه های پی دَر پی...

و گِــریــه های شَبانه...

آخَرِشَم میشِه یه بُــــغض کِه راه نَفَس آدَم رو میبَنده...

این جاست که غَــم ها نَفَس گیر میشَن!

این جاست که آدَما کَــم مــیـارَن ...

آدَما دَرد میکشَن...

آدما میــشـکَـنَـن...

و زِندِگیشون میشِه مَــرگِـــ تَـدریـجـی...

میشن آدَمـایَسَـنـگـی...

خــالــی اَز اِحساس ...

اَما پُر اَز 

آرِزوهایِ تِـکـراری ...

وَ رویا هایِ بــی فَــرجام....

این جاست کِه آدَما اَز زِندِگی مــی بُــرَن!!

بــی خیــال میشَن....

وَ تبَدیل میشَن بِه هَمون آدَمایی کِه 

هَــســتَــن، وَِِِلـــی اِنــگــار نــیــســتَــن....

عاشق نویس1:چند وقته هستم،ولی نیستم...حتی توی پیام رسان...هستم....،ولی نیستم...

عاشق نویس2:میترسم....درد هام دارن کم کم نفسم رو میگیرن ...میترسم کم بیارم....

عاشق نویس3:بعد از مدت ها آپ کردم که بگم:برام دعا کنید...دعا کنید کم نیارم....و برای تمام مریض ها هم دعا کنید که غمشون داره خیلی ها رو از پا در میاره...

عاشق نویس4:احتمالا تا یه مدت طولانی و یا شاید هم کوتاه دیگه،بدرود...!