میان میلیارد ها میلیارد انسانی که روی این کره ی خاکی زندگی می کنند و

تیلیاردها تیلیارد حرف و جمله ای که هر روز میانشان رد و بدل میشود,

گاهی شدیدا جای چیزی را خالی احساس می کنم!...

چیزی که اگر نباشد(که نیست!!!)شاید بیهوده جلوه کند این همه کار و تلاش و دوندگی...!

گاهی جای جمله ها و کلمه هایی از جنس احساس در میان حرف ها خالیست...!!

جای واژه هایی از عشق و دوست داشتن که از قلب سرچشمه بگیرد و

روی زبان ها جاری شود...!

پس کجا اند این جمله ها!؟!؟

مدت هاست که در میان حرف های انسان ها ,

دنبالشان میگردم ولی هرچه بیشتر می گردم , کمتر می یابم...!!!

چه شده آن حس دوست داشتن؟؟؟!!؟

کجا رفته آن احساس و عشقی که خداوند به ما انسان ها هدیه کرد,

تا به زندگی خود رنگ بپاشیم و معنا بدهیم و از آن استفاده کنیم

تا طعم خوشبختی را به واسطه ی آن بچشیم!!!؟

چرا گاهی استفاده می کنیم ولی نه به معنای واقعی ,

آن ها جمله هایی از جنس احساس نیستند,

بلکه جمله هایی هستند که فقط شکل احساس اند و بوی نیرنگ و ریا می دهند...!

بوی خیانت و دروغ...!!!

چه قدر جای جمله هایی از جنس احساس در زندگی ما خالیست...

چه قدر جایشان خالیست...!!!!